Hiç aklımda yokken bu kitabı okurken buldum kendimi. Biri “sen çok seversin bu kitabı” diyince tamam dedim, hadi bakalım.
Bilinç akışı ile yazılmış 75 sayfalık bu minik novella, bir kadının iç konuşmalarından oluşuyor. Düşünceler değil, konuşmalar sahiden. Ben kendi kendisiyle sürekli konuşan biri olduğum için bu tür iç diyalogları okumayı seviyorum, bir tür yakınlık hissediyorum.
Anlatıcımız -tahminimce- 30larının sonunda bir kadın. Babasının evine gidiyor ve orada başlıyor hatırlamaya ve anlatmaya. Hatırlamak istemedikleri var, zihni oralara gidince “sar, sar, ileri sar” diyor kendi kendine. Babasıyla çözemediklerini, artık görüşmediği, akıbetini de bilmediği arkadaşı Sevil’le yaşadıklarını hatırlıyor ve anlatıyor.
“Bangır bangır ağlamaya hazırlıyordum kendimi. İyi olacaktı. Olacaktı da, parmaklarımın ucundaki tütün kokusu dikkatimi dağıttı. Neredeyse iki saat önce içmiş, ellerimi de yıkamıştım üstelik. Bangır bangır ağlama fikrine yine de sadık kaldım.”
Böyle başlıyor kitap. Alıntıladığım kısmın son cümlesi beni heyecanlandırdı, kendiyle konuşurken kendi sesiyle de alay eden, müstehzi bir metin okuyacağımı düşündüm ki malum, bayılırım. Ancak maalesef metin ilerledikçe alaycılığını yitiriyor anlatıcımız ve gitgide daha depresif bir ses işitir oluyoruz. Küçük, iddiasız ama insana dokunan cümlelerin sayısı azalıyor, büyük cümlelerin sayısı artıyor. Bir noktadan sonra bana çok boğucu gelmeye başladı kitap ve baştaki heyecanımı yitirdim, ritmini kaybediyor sanki yazar. Bir kurmaca metin için kurma kısmı da zayıf kalmış gibi hissettim maalesef, anlattığı öykü fazla müphem, kadının zihninden geçen olaylara dair daha çok şey bilelim isterdim.
Yine de içinde çok sevdiğim kısımlar oldu; örneğin kendi hayatını anlatmaya çok hevesli olan pansiyoncu, kadının öğretmenlik yaptığı anaokulunda kendisine “bugün biraz küçülmüş gözüküyorsunuz” diyen öğrencisi, kadının “tuhaflıkların” sürekli kendi başına gelmesine dair anlattıkları, bir de tabii takılıp kaldığı birini öldürme meselesi, buralar çok güzel yazılmıştı.
Çok iyi olabilecekken olamamış ama bu haliyle de iyi bir metin bence kendisi. Böyle.
