“Başka bir genç olsaydım nasıl olacaktım acaba? Normal bir insan olsaydım ne gibi duygulara sahip olacaktım? Bu sorular bende saplantı haline gelmişti. Bana eziyet ediyor, sahip olduğuma inandığım bir parçacık mutluluğu da bozuyordu. ‘Sahne’min, sonunda doğamın tamamlayıcı bir parçasına dönüştüğünü düşünüyordum. Artık bir sahne değildi o. Kendimi normal bir insan olarak maskelediğimi, sonuçta bunun sözümona bir normallik olduğunu tekrar tekrar kendime söylemiş olsam da, içimdeki yaradılıştan saf ve normal olan şeyi de eritip bozduğumu anlamıştım.”
Yukio Mişima, edebiyat tarihinin en acayip figürlerinden biri şüphesiz. Hayatı ayrı, ölümü apayrı ilginç olan bu adamın zihninin içine girdikçe daha çok etkileniyorum, en otobiyografik metni kabul edilen Bir Maskenin İtirafları da kendisiyle biraz daha yakınlaşmamı sağladı. Ve Japon edebiyatından ne okusam hissettiğim tuhaf tekinsizliği en güçlü haliyle en çok Mişima’da buluyorum sanırım.
Biraz Proustvari bir dille yazılmış bir iç sorgulama metni bu, toplumsal normların içine kendisini bir türlü yerleştirememiş, makbul olanın içine kendini sığdıramamış bir genç adamın hayatına dönüp bakmasını ve bize anlatmasını dinliyoruz. Anlatıcımız eşcinsel ve fakat toplumda kabul görebilmek için kendi içindekini bastırmaya, kendini kadınlara ilgi duymaya zorlayan bir delikanlı. Mişima’nın kendisinin de eşcinsel olduğu söylenir, özellikle kitaplarında homoerotik temalar ve erkek bedenine duyulan hayranlık fazlasıyla yer bulduğu için. Her ne kadar evlenmiş ve çocuk sahibi olmuş olsa da bunun toplumdaki geleneksel rollerin dışında görünmemek için yapmak zorunda kaldığı bir şey olduğu kabul ediliyor ki bu metni okuduktan sonra bu görüşe katılmamak elde değil.
Mişima’nın en kişisel anlatısı olsa da arkada yine Japon kültürünün kaskatılığına dair çok şey okuyoruz. Bir yandan da sürmekte olan savaşın Japon kimliğine neler ettiğini görüyoruz – ve kendi bedeniyle bir anlamda savaş veren bir genç adamın, merkezinde erkek bedeni olan o şeyi, gerçek savaşı deneyimlerken yaşadıklarını. Bu ikiliği müthiş kuruyor yazar ve ortaya çok katmanlı, sahici ve sarsıcı bir metin çıkıyor.
Mişima yolculuğum sürecek.
